شبیهسازی CFD حذف دیاکسیدکربن از مخلوط گازی توسط تماسدهنده غشایی فیبر توخالی پلیوینیلیدینفلوراید
Authors
Abstract:
در این پژوهش با استفاده از تکنیک دینامیک سیالات محاسباتی، مدل دو بعدی حذف دیاکسیدکربن (CO2) با یک تماسدهنده غشایی فیبر توخالی از جنس پلیوینیلیدینفلورید مورد بررسی قرار گرفت. در این مدل انتشار محوری و شعاعی لحاظ شده است. همینطور جریان همرفت در پوسته و لوله در نظر گرفته شده است. معادلات پیوستگی، مومنتوم و جرم به روش المان محدود حل شده است. نتایج این مدل تطابق خوبی را با دادههای آزمایشگاهی حذف دیاکسیدکربن از مخلوط گاز توسط آب را دارد. در سرعت m/s 5 مایع جاذب درصد حذف دیاکسیدکربن در دمای ثابت 10 و C° 40 بهترتیب 36/55 و 25/46 % میباشد. در سرعت m/s 02/0 مخلوط گازی و سرعت m/s 5 مایع جاذب درصد حذف دیاکسیدکربن درجریان ناهمسو و همسو بهترتیب 43/51 و 34/23 % میباشد. با افزایش سرعت مایع راندمان حذف افزایش مییابد. با افزایش سرعت مخلوط گاز راندمان حذف کاهش مییابد. همچنین نشان داده شد که این روش قادر به پیشبینی عملکرد تماسدهنده غشایی فیبر توخالی برای جذب دیاکسیدکربن از مخلوطهای گازی است.
similar resources
مدل سازی مدول های غشایی فیبر توخالی در فرآیند جداسازی مخلوط های گازی چند جزیی
امروزه بررسی عملکرد مدول های غشایی الیاف توخالی، به ویژه نوع نامتقارن آن ها، برای دستیابی به بازدهی بالا در فرآیندهای جداسازی گاز امری ضروری است. در این پژوهش، مدل سازی مدول های غشایی الیاف توخالی در فرآیند جداسازی مخلوط های گازی انجام شد و در نهایت یک مدل ساده برای شرایط ایده آل و یک مدل جامع با در نظر گرفتن شرایط غیرایده آل در جداسازی هر یک از مخلوط های گازی دو جزیی و نیز چند جزیی، به صورت مج...
مدلسازی ریاضی جداسازی دی اکسید کربن از مخلوط گازی نیتروژن و دی اکسید کربن توسط تماس دهنده غشایی الیاف توخالی پلی پروپیلن در حضور محلول آمین ها
در این مقاله مدلسازی ریاضی دفع دی اکسید کربن از مخلوط گازی نیتروژن و دی اکسید کربن در حضور آمین ها در یک تماس دهنده غشایی الیاف تو خالی پلی پروپیلن بررسی می شود. مدلسازی در هر دو جهت شعاعی و محوری بر مبنای حالت کاملاً مرطوب برای جریان غیرهمسوی گاز-مایع مورد بررسی قرار می گیرد. برای ارزیابی مدل، نتایج حاصل از این مدلسازی با دادههای تجربی و نتایج حاصل از نرم افزار COMSOL با یکدیگر مقایسه می ش...
full textبررسی رفتار ترشدگی غشای الیاف توخالی پلیپروپیلنی نانوکامپوزیتی بهعنوان تماسدهنده غشایی برای حذف کربن دیاکسید
تماسدهندههای غشایی گاز-مایع بهعنوان یکی از جایگزینهای بالقوه برای حذف کربن دیاکسید در مقایسه با فناوریهای متداول درنظر گرفته شدهاند. با وجود این، ترشدگی غشاها بهوسیله جاذبهای مایع طی این فرایند، عملکرد تماسدهندههای غشایی را محدود میکند که این موضوع ضرورت استفاده از غشاهای ابرآبگریز را در این سامانهها نشان میدهد. در سالهای اخیر، استفاده از نانوذرات برای افزایش آبگریزی سطح غشاهای...
full textمطالعه تجربی حذف یک بار گذر آمونیاک از پساب، توسط تماسدهنده غشایی
آمونیاک یکی از آلایندههای رایج در پسابهای شهری و صنعتی بوده و به دلیل مشکلات متنوعی که ایجاد میکند، حذف آن از پسابها امری ضروری به نظر میرسد. در این مطالعه یک سیستم تماسدهنده غشایی در حالت یکبار گذر، در مقیاس آزمایشگاهی طراحی و ساخته شد که در آن با استفاده از غشای الیاف توخالی از جنس پلیپروپیلن، اثر پارامترهای عملیاتی مختلف از قبیل محل عبور خوراک (داخل الیاف یا سمت پوسته)، دبی و دمای خ...
full textتئوری جدید برای کاهش هزینه های انرژی صنایع گازی توسط فناوری غشایی
امروزه در صنایع به دنبال راهکارهای جدید بهینهسازی مصرف انرژی هستند. روزانه صنایع مقدار زیادی بخار آب حاوی انرژی گرمایی را از طریق دودکش به اتمسفر تخلیه میکنند که میتواند منبع بالقوهای برای تامین انرژی و آب لازم نیروگاهها باشد. در این مقاله مطالعهای عددی به منظور بررسی انتقال جرم و گرما از طریق چگالش بخارهای زائد توسط مبدل غشایی که به منظور بازیابی گرما و آب از گاز دودکش استفاده میشود، ص...
full textرطوبتزدایی از جریان گاز با استفاده از غشای نانوساختار الیاف توخالی پلیاتر ایمید در تماسدهنده غشایی
فرضیه: هدف این پژوهش، رطوبتزدایی جریان گاز با یکی از جدیدترین روشهای جداسازی است. فرایندهای مختلفی برای رطوبتزدایی پیشنهاد شده است که از آن جمله میتوان به استفاده از مایع جاذب و فرایند جذب سطحی اشاره کرد که فرایند اول بهدلیل هزینههای سرمایهگذاری و عملیاتی کمتر، بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.روشها: دو عدد ماژول تماسدهنده غشایی الیاف توخالی برای ر...
full textMy Resources
Journal title
volume 27 issue 1-96
pages 173- 185
publication date 2017-05-22
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023